THE CITY LINK - MIĘDZYNARODOWY KONKURS NA MOST PIESZO-ROWEROWY. KOPENHAGA
Kiedy turyści, imigranci i studenci z zagranicy odwiedzają miasto takie jak Kopenhaga stają się świadkami kultury rowerowej tego miejsca. Aby wzmocnić i rozprzestrzenić kulturę rowerową na całym świecie, potrzebna jest nie tylko infrastruktura miejska, ale także ważnym jest to, aby takie obiekty sprawiały wrażenie na odwiedzających, by forma tych przedsięwzięć intrygowała całym swoim kształtem i była wielofunkcyjna.
Wyzwanie jakie postawili organizatorzy konkursu to zaprojektowanie mostu dla pieszych oraz rowerzystów. Powstały obiekt jest dużą przestrzenią publiczną, a jego powierzchnia ma zachęca nie tylko mieszkańców, ale być atrakcyjna również dla turystów - powinna funkcjonować jako atrakcja dla miasta. Most, który w podstawie swojej funkcji ma służyć skróceniu czasu podróży pomiędzy odległymi punktami, powinien być zaprojektowany by uzyskać z tej przestrzeni dużo więcej możliwości. W przestrzeniach, które są mocno skondensowane architektonicznie, most funkcjonalny powinien stać się punktem zwrotnym w kształtowaniu obszarów miejskich.
Wyzwanie jakie postawili organizatorzy konkursu to zaprojektowanie mostu dla pieszych oraz rowerzystów. Powstały obiekt jest dużą przestrzenią publiczną, a jego powierzchnia ma zachęca nie tylko mieszkańców, ale być atrakcyjna również dla turystów - powinna funkcjonować jako atrakcja dla miasta. Most, który w podstawie swojej funkcji ma służyć skróceniu czasu podróży pomiędzy odległymi punktami, powinien być zaprojektowany by uzyskać z tej przestrzeni dużo więcej możliwości. W przestrzeniach, które są mocno skondensowane architektonicznie, most funkcjonalny powinien stać się punktem zwrotnym w kształtowaniu obszarów miejskich.
Lokalizacja nowego mostu znajduje się w porcie w Kopenhadze, w pobliżu mostu Knipples Bridge, pomiędzy ulicą Tordenskjoldsgade i Asiatisk Pl.
i łączy ze sobą dwie dzielnice: Christianshavn z Gammelholm. Zakres projektu jaki postawili organizatorzy to 100 m długości i 15 m wysokości.
Wymaganiem nieodzownym jest część środkowa o długości co najmniej 25 m. Część ta musi mieć zastosowanie ruchome, co umożliwi przepłynięcie statków i łodzi, w rezultacie czego daje to 37,7 m części stałych przy obu brzegach koncepcji kładki.
Wymaganiem nieodzownym jest część środkowa o długości co najmniej 25 m. Część ta musi mieć zastosowanie ruchome, co umożliwi przepłynięcie statków i łodzi, w rezultacie czego daje to 37,7 m części stałych przy obu brzegach koncepcji kładki.
Kopenhaga udanie łączy tradycję i nowoczesność. Futurystyczne bryły architektury nie gryzą się z XVII-wieczną zabudową. Ten sposób projektowania przestrzeni miejskich podkreśla oryginalność pomysłu na zagospodarowanie przestrzeni publicznych duńskiej stolicy.
Kopenhaga jest miastem portowym, silnie związana z tradycjami marynistycznymi. Inspiracją do stworzenia projektu, a jednocześnie głównym
punktem wyjścia w poszukiwaniu formy mostu były statki, a dokładnie ich żagle. Początkowo łagodne kształty miękkiego materiału, zaczęły ewoluować do kolejnej, równie ważnej inspiracji - japońskich statków, sztuki precyzji - ORIGAMI.
Kopenhaga jest miastem portowym, silnie związana z tradycjami marynistycznymi. Inspiracją do stworzenia projektu, a jednocześnie głównym
punktem wyjścia w poszukiwaniu formy mostu były statki, a dokładnie ich żagle. Początkowo łagodne kształty miękkiego materiału, zaczęły ewoluować do kolejnej, równie ważnej inspiracji - japońskich statków, sztuki precyzji - ORIGAMI.
Projektowany most, jest mostem zwodzony i został podzielony na dwie strefy: dwa odcinki stałe, położone przy przeciwnych brzegach rzeki (z każdej strony po 37,7 m długości) oraz odcinek ruchomy (25 m). Odcinek ruchomy mostu w koncepcji miałaby składać się na trzy równe segmenty w formę harmonijki. Ruch ten zaczynać miałby się od strony południowej w stronę północną. Ruch zamykającego i otwierającego się mostu, w zamyśle powinien być kojarzony ze wciąganiem i zwijaniem żagli statku.
Most wyodrębnia dwa segmenty: część A (północna) oraz część B (południowa). W części A na poziomie 0 znajduje się parking rowerowy z systemem podwieszania rowerów, co pozwala uzyskać znacznie większą liczbę miejsc postojowych, niż w przypadku zwykłych stojaków - ilość przewidzianych stanowisk to miejsce na 320 rowery. Tuż obok wjazdu/wyjazdu na parking przewidziane zostało rondo rowerowe, które umożliwia swobodny przepływ ruchu komunikacyjnego oraz bezpieczny zjazd ze ścieżki rowerowej lub płynne przyłączenie się do ruchu. Równolegle do trasy rowerowej biegnie lekko uniesiony chodnik dla ruchu pieszego. Wchodząc na most od strony północnej mamy możliwość dokonania wyboru czy kontynuować spacer dołem, wzdłuż wyznaczonej ścieżki czy skorzystać z pochylni prowadzącej na poziom +1, na którym znajduje się duży, otwarty taras widokowy,
a w części zadaszonej, zamkniętej znajduje się punkt gastronomiczny.
Część B skierowana jest głownie do posiadaczy rowerów. Wchodząc na most od strony południowej po prawej stronie znajduje się serwis rowerowy, w którym możliwa będzie naprawa pojazdu przy pomocy wykwalifikowanych pracowników. Zagłębiając się dalej, wgłąb mostu również po prawej stronie mostu wyłania się kolejny taras widokowy. Na jego płycie znajdują się samoobsługowe stacje naprawcze, a także miejsce, w którym stoją rowery z możliwością wypożyczenia. Zbliżając się do krawędzi tarasu zauważamy schody, które pełnią rolę miejsca relaksu, ale również bazy cumującej.
W trakcie pracy projektowej pojawiały się liczne inspiracje architektoniczne, które wpłynęły na kształt bryły mostu i użyte materiały. Jednym z najbardziej wpływowych inspiracji była architektura Zaha Hadid. Ogromny wpływ na efekt finalny był budynek był Heydar Aliyev Centre. Pomimo,
że opływowe kształty to znak rozpoznawczy tego architekta, bez wątpienia można zauważyć analogię do projektu mostu pieszo-rowerowego. Duży wpływ wywarł projekt budynku Sydney Opera House - co ma odbicie w lekkiej formie i charakterystycznych kształtach projektu ORIGAMI - ekspresjonistyczna forma, ostre krawędzie zadaszenia. Projekty Zaha Hadid, Jørn Utzon i Ove Arup były także inspiracją do użycia konkretnych materiałów budowlanych oraz wykończeniowych.
Materiał dominujący w całym projekcie to bielony beton architektoniczny połączony z białym dębem amerykańskim. Drewno to wykazuje dużą tolerancję na zmienne warunki atmosferyczne, w tym także wilgoć. Całość bryły oparta jest na stalowej konstrukcji. W projekcie zostały połączone różne materiały. Drewno dębu połączone z bielonym betonem, odbijające się w mlecznym i przejrzystym szkle to główne zestawienie budulca w koncepcie. Mleczne szkło zostało użyte w tylnej części ścian bryły kawiarni, w północnej ścianie serwisu rowerowego, a także w dwóch trójkątnych konstrukcyjnych oknach, znajdujących się przy zaprojektowanym punkcie naprawczym. Dużym elementem wykonanym z mlecznego szkła,
że opływowe kształty to znak rozpoznawczy tego architekta, bez wątpienia można zauważyć analogię do projektu mostu pieszo-rowerowego. Duży wpływ wywarł projekt budynku Sydney Opera House - co ma odbicie w lekkiej formie i charakterystycznych kształtach projektu ORIGAMI - ekspresjonistyczna forma, ostre krawędzie zadaszenia. Projekty Zaha Hadid, Jørn Utzon i Ove Arup były także inspiracją do użycia konkretnych materiałów budowlanych oraz wykończeniowych.
Materiał dominujący w całym projekcie to bielony beton architektoniczny połączony z białym dębem amerykańskim. Drewno to wykazuje dużą tolerancję na zmienne warunki atmosferyczne, w tym także wilgoć. Całość bryły oparta jest na stalowej konstrukcji. W projekcie zostały połączone różne materiały. Drewno dębu połączone z bielonym betonem, odbijające się w mlecznym i przejrzystym szkle to główne zestawienie budulca w koncepcie. Mleczne szkło zostało użyte w tylnej części ścian bryły kawiarni, w północnej ścianie serwisu rowerowego, a także w dwóch trójkątnych konstrukcyjnych oknach, znajdujących się przy zaprojektowanym punkcie naprawczym. Dużym elementem wykonanym z mlecznego szkła,
jest również tafla w ruchomej części mostu. Szkło zastosowane w tym elemencie jest antypoślizgowe, wysoko porowate, a dodatkowym elementem poprawiającym przyczepność jest wprowadzona siatka z syntetycznych gumowych profili. Szklane, przejrzyste barierki mostu oraz tarasów widokowych spełniają funkcję bezpieczeństwa bez ingerowania w wygląd bryły.
Płaszczyzna traktu rowerowego pokryta jest nawierzchnią BBTM w odcieniu bieli. Zastosowanie tego materiału daje lepszą przyczepność podczas jazdy na rowerze niż standardowa nawierzchnia asfaltowa. Materiał ten wykazuje także lepszą wytrzymałość na warunki atmosferyczne.44 Ścieżka przeznaczona do ruchu pieszego również wykorzystuje nawierzchnie BBTM, jednak o innym odcieniu i grubszym uziarnieniu.
W koncepcji projektowej przemyślane zostało również oświetlenie ścieżki rowerowej. Pas LED ciągnący się przez całą długość ruchu rowerowego, wyznacza dwa przeciwne kierunki drogi, a jego wyśrodkowanie sprawia, że oświetlona zostaje cała ścieżka. Światła LED znajdują się również w ramach okien architektonicznych, schodach oraz pochylni prowadzącej na poziom +1. LED znalazło swoje zastosowanie również w oświetleniu parkingu, kawiarni i strefy naprawczej. Diody LED uważane są za najbardziej energooszczędne źródło światła, co pasuje do ekologicznego projektowania architektury w Kopenhadze.
Materiałem, który pojawiają się w projekcie jest również drewno naturalne. Drewniane wykończenie blatu w kawiarni oraz stoliki. Drewno znajduje się również fragmentarycznie na schodach prowadzących do wody, wyznaczając w ten sposób płaszczyzny przeznaczone do relaksu. Elementem dodatkowym, umieszczonym w tej strefie, są zielone pasy trawy umieszczone w zagłębieniach powierzchni tarasu ze stacjami samoobsługowej naprawy rowerów
W koncepcji projektowej przemyślane zostało również oświetlenie ścieżki rowerowej. Pas LED ciągnący się przez całą długość ruchu rowerowego, wyznacza dwa przeciwne kierunki drogi, a jego wyśrodkowanie sprawia, że oświetlona zostaje cała ścieżka. Światła LED znajdują się również w ramach okien architektonicznych, schodach oraz pochylni prowadzącej na poziom +1. LED znalazło swoje zastosowanie również w oświetleniu parkingu, kawiarni i strefy naprawczej. Diody LED uważane są za najbardziej energooszczędne źródło światła, co pasuje do ekologicznego projektowania architektury w Kopenhadze.
Materiałem, który pojawiają się w projekcie jest również drewno naturalne. Drewniane wykończenie blatu w kawiarni oraz stoliki. Drewno znajduje się również fragmentarycznie na schodach prowadzących do wody, wyznaczając w ten sposób płaszczyzny przeznaczone do relaksu. Elementem dodatkowym, umieszczonym w tej strefie, są zielone pasy trawy umieszczone w zagłębieniach powierzchni tarasu ze stacjami samoobsługowej naprawy rowerów
