Centrum wypoczynku na Wyspie Szczytnickiej we Wrocławiu
Celem projektowym było utworzenie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej budynków rekreacyjno-sportowych na niezabudowanej dotychczas wyspie Szczytnickiej. Kompleks opracowany został z myślą o studentach, a proponowane obiekty mogłyby poszerzyć ofertę kampusu studenckiego.
Główną ideą budynków był kontrast formy i funkcji. Utworzone zostały 3 'wieże', z których jedna stanowi punkt wysokościowy, druga obejmuje ten sam obszar w przestrzeni horyzontalnej a trzecia ukryta jest pod powierzchnią terenu.
Planowana architektura zintegrowana została z resztą częścią miasta dzięki mostom, które umożliwiają pieszym dojście na wyspę. Całość w poszanowaniu do natury zlokalizowano jedynie na północno-wschodniej części wyspy pozostawiając resztę obszaru jako zielone polany spacerowe. Funkcjonalnie budynki podzielone zostały na strefę cichą, głośną i rekreacji wodnej.
Wieża wypoczynku biernego, czyli wypoczynku dla duszy uzyskała prostą formę prostopadłościanu. Każda kondygnacja posiada dużą swobodę kształtowania przestrzeni, dzięki umieszczonemu w narożniku trzonie komunikacyjnym. Główną atrakcją jest ostatnie piętro budynku, na którym znajduje się klubokawiarnia z możliwością wyjścia na zielony taras. Budynek koresponduje z ceglaną. masywną i równie wysoką wieżą ciśnień po drugiej stronie rzeki stanowiąc jej współczesne, minimalistyczne odbicie. Proponowana forma, czyli smukły wysoki element na tle nieba staje się widocznym symbolem na tle całego Wrocławia.