Met dit onderzoek probeer ik een antwoord te formuleren op de vraag: Kan ik mijn pijnervaring omzetten in een visuele taal, om zo tot een communicatief bevorderend middel te komen dat kan worden ingezet om mensen beter te doen praten over hun pijnervaring en helpt een betere pijnomschrijving te ontwikkelen.

Pijn is iets dat we allemaal kennen en ervaren, de gevoelens die pijn oproept moet je

proberen te begrijpen en te uiten.

De titel 'You ain’t seen me' verwijst naar dat, wat u niet kunt zien. Het verwijst naar mijn pijnen die niet zichtbaar zijn. Het uiterlijk van een persoon geeft niet altijd zijn innerlijke strijd weer. En hierover praten is van belang om een betere en efficiëntere behandeling te krijgen. Ik werk vanuit een gevoel, vage, vluchtige ideeën en met eenvoudige banale materialen en objecten die ik op een grafisch manier wil vertalen. Door ermee te experimenteren en manipulaties toe te brengen wil ik tot een nieuw beeld komen en uitzoeken wat mij hierin aanspreekt.

Ik probeer een gevoel uit te drukken dat ik niet onder woorden kan brengen. Ze zijn een poging om de kwelling te verklaren die ik doormaak. Voor mij was het maken van deze visuele taal iets dat me geholpen heeft mijn pijn een plaatst te geven, de pijn letterlijk van mij af te werpen. Het is alsof de beeldtaal een verslag van mijn pijn is geworden, ‘mijn therapeut’, Ik heb het een gezicht gegeven, waar het anders een anonieme vijand is.