Uroczystości upamiętniające getto ławkowe na Uniwersytecie Warszawskim
5 października upamiętniamy ofiary antysemickiego terroru, który miał miejsce na polskich uczelniach w latach 30.
Tego dnia, 80 lat temu, rozpoczął się rok akademicki. Pierwszy rok oficjalnego, instytucjonalnego i wcielanego odgórnie antysemityzmu.Działania Obozu Narodowo-Radykalnego, Młodzieży Wszechpolskiej i innych skrajnie prawicowych i faszystowskich ugrupowań, żądających ograniczenia liczby studentów żydowskiego pochodzenia (numerus clausus) i kompletnej ich eliminacji z instytucji (numerus nullus), stworzyły pod koniec lat 30. presję, która zbudowała barierę między Polakami a Żydami. Na tę zbrodnię przeciw solidarności i równości zgodę swoją wyraziły władze Uniwersytetu Warszawskiego (ówcześnie Uniwersytetu im. Józefa Piłsudskiego) z rektorem Antoniewiczem na czele.
Jak wtedy wielu ludzi nauki i kultury opowiedziało się kategorycznie przeciwko antysemityzmowi toczącemu tkankę społeczności uniwersyteckiej, tak dziś, w czasach, kiedy autonomia uniwersytetu jest zagrożona, a skrajnie prawicowe organizacje kontynuują swoje faszyzujące, przedwojenne tradycje, chcemy powiedzieć głośno: nie! i ku przestrodze i czci ofiar instytucjonalnej przemocy wspomnieć tragiczne wydarzenia, które miały miejsca na polskich uczelniach lata temu.
Hasłem, które jednoczyło środowisko akademickie w latach 30., „Lux in tenebris lucet!” (światłość w ciemności świeci) chcemy przywrócić pamięć o ofiarach getta ławkowego i o obowiązku troski o siebie nawzajem.
Lux in tenebris lucet!
Odtworzona urzędowa pieczątka, służąca do oznaczania legitymacji studentów pochodzenia Żydowskiego: