Na mestu gde se nekada nalazio Most kralja Aleksandra, prvi drumski most koji je 1934. godine opkoračio Savu, od 1956. godine stoji građevina koja je ponela ime Most bratstva i jedinstva.
Kako se blagovremeno „upokojilo“ bratstvo i jedinstvo, Beograđani su imali potrebu da promene ime ovog mosta, jer je delovalo rogobatno, a i sve manje - istinito.
Prozvali su ga Brankovim mostom, ali najveći broj žitelja glavnog grada i danas ne zna tačno po kojem je to Branku most poneo ime. Najviše sugrađana misli da je tako nazvan po Branku Ćopiću, koji je skokom sa mosta na desnu savsku obalu ovde okončao život. Međutim istina je da gradske vlasti ovoj građevini nikada nisu zvanično promenile ime, pa, ako ćemo pošteno, on i danas nosi ime Most bratstva i jedinstva.
Savski most je najmanji most dugačak oko 430m dok je raspon između dva glavna stuba 157m. Most ima po jednu traku za drumska vozila koje u isto vreme koriste i tramvaji. Sagrađen za vreme okupacije tokom 1942. godine, jer je tada jedini most preko reke Save (most kralja Aleksandra) bio srušen. Most je od miniranja, od strane nemačkih nacista, 20. oktobra 1944. godine spasio beogradski učitelj Miladin Zarić a tramvajske šine na mostu su postavljene 1984. u sklopu izgradnje tramvajske pruge do Bloka 45 na Novom Beogradu.
Saborna crkva u Beogradu, u ulici kneza Sime Markovića, podignuta je na temeljima stare crkve, koja se pominje u vrijeme austrijske vladavine Beogradom od 1717. do 1739. godine. Stara crkva, koja je bila izgrađena od kamena, s velikim kubetom, bez krsta, bila je toliko uništena poslije predaje Beograda 1739. godine, da je 1763. godine morala biti srušena. Na njenom mjestu sagrađena je nova crkva od drveta, koju je 1795. godine zamijenila crkva od čvrstog materijala ali bez zvonika. Zvono je prvi put zazvonilo u Beogradu pod Turskom, 16. februara 1830. godine, a donijeto je iz sremskog sela Jakova.
Današnja Saborna crkva je građena nepunih devet godina, od 28. aprila 1837. godine do 8. novembra 1845. godine po nalogu kneza Miloša Obrenovića. Posvećena je arhanđelu Mihajlu, slavi kneza Miloša, koji je crkvu dao zidati kao svoju zadužbinu. Crkvu je projektovao Franc Janke po ugledu na srpsku crkvu u Sremskim Karlovcima, u stilu klasicizma sa elementima kasnog baroka. Idejno rješenje dao je baron Kordon, a crkvu su sagradili pančevački i zemunski majstori.
Kada je Novi Beograd projektovan i izgrađivan krajem 1940ih i 1950ih glavni cilj je bio da se podigne što više zgrada što je pre moguće kako bi se zadovoljile potrebe rastućeg broja stanovnika usled migracija i velikog priraštaja.
Sveobuhvatni brutalistički arhitektonski pristup je doveo do toga da brojne stambene zgrade, pa čak i cele stambene četvrti izgledaju monumentalno na neugledan način.
Novi Beograd se nalazi na levoj obali Save. Administrativno, njegov severoistočni deo počinje na desnoj strani Dunava, malo pre ušća Save u Dunav. Nalazi se severozapadno od „starog“ Beograda, sa kojim je spojen putem 6 mostova (Brankov most, Gazela, Stari savski most, Stari, Novi železnički most i Most na Adi). .
Novi Beograd se nalazi na levoj obali Save. Administrativno, njegov severoistočni deo počinje na desnoj strani Dunava, malo pre ušća Save u Dunav. Nalazi se severozapadno od „starog“ Beograda, sa kojim je spojen putem 6 mostova (Brankov most, Gazela, Stari savski most, Stari, Novi železnički most i Most na Adi). .
