Odnos grada i rijeke prikazan na primjeru grada Banjaluke i rijeke Vrbas, kroz nekoliko paralelnih pravaca na konceptualnom nivou koji je kasnije u fazi razrade doveden na nivo urbanističkog projekta.
Rad predstavlja sintezu niza istraživanja odnosa grada i rijeke, kojim se autor bavio na projektima godišnjeg zadatka, tokom redovne nastave u 5. i 6. semestru na predmetu urbanističko projektovanje i konkursnog projekta za izradu idejnog urbanističko-arhitektonskog rješenja remodelacije i revitalizacije tvrđave Kastel u Banjaluci.
Konkretno, istraživanje se odnosi na uži prostor tvrđave Kastel sa kontaktnom zonom koja obuhvata Trg krajine i nekoliko susjednih blokova, na potezu rijeke između Gradskog mosta i mosta Venecija, te kompleksa Univerziteta.
Istraživanje polazi od sagledavanja konkretnih uslova na terenu, uočavanjem razvojnih mogućnosti, a zatim se nastavlja kroz paralelni prikaz postojećeg stanja i mogućih modelskih opcija. Na kraju završava pravilnikom uklapanja i planom regulisanja, te konkretnim projektovanjem prostora. Istraživanje zapravo predstavlja uopšteni proces projektovanja u bilo kojoj oblasti arhitekture, urbanizma, dizajna...
Osnovna tema je odnos rijeka-tvrđava-grad, ali rad se dalje bavi temama silaska grada na rijeku, tvrđave između grada i rijeke, te povezivanjem ova tri elementa i njihovim itegrisanjem u jedinstvenu cjelinu. U svemu se nudi pregled trenutnog stanja kroz izdvojene aspekte posmatranja, nude se određene modelske opcije i konačno konkretni pravci razvoja i djelovanja kojim se pristupa projektantski ali na nivou programa i regulacije.
Povezivanje se pokušava ostvariti kroz nekoliko nivoa i doživljaja pojma, tako da ono kreće od potpuno filozofskog razmatranja, čulnog doživljaja i na kraju neposrednog, direktnog povezivanja kroz elemente fizičke strukture. Svaka od ovih veza posmatra se kao most ili put koji je moguće ostvariti u fizičkom ili misaonom (perceptivnom, dožovljajnom) smislu.
Veza vode i čovjeka, te rijeke i ljudskog naselja (grada), Vrbasa i Banjaluke posmatra se kao najprirodnija. Veza koja u konkrtenom slučaju ne postoji (ima korijen ali nije ostvarena). Ovdje se pokušava ukazati na problem, uočiti ga, identifikovati, te pronaći određene modele ili mogućnosti prevazilaženja problema i ostvarivanja postavljenih ciljeva.
Odnos vode i grada (na primjeru Banjaluke između je tvrđava) je suštinski i elementaran jer povezuje tri elementa od kojih je svaki posebno zanemaren i oni kao takvi apsolutno ne mogu da funkcionišu zajedno, iako predstavljaju osnovne elemente kulturnog identiteta grada i njegove prepoznatljivosti sa ogromnim potencijalima.
