Որսորդական Պատմվածքներ
«Զանգվի ձորում գարնան առաջին կենսաբեր շունչն էր խաղում, քարաթի վրա, այգում երեխաները հրճուանքից ձեռքերն իրար էին զարկում, ոստոստում էին խաղողի թփերի մեջ ու երգում. «Արագիլ բարով եկար, «Հայ արագիլ բարով եկար,
«Դու մեզ գարնան նշան բերիր «Մեր սրտերն ուրախ արիր»...» Որսորդ գրագետ՝ Վախթանգ Անանյան իր յուրայատուկ գրչով ընթերցողին է հրամցնում ՝ գյուղը, գյուղացին, որսկանն ու երեները, կանաչ սարերն ու չոլերը։
